پایان هفته سی و ششم.....

سلام پسر گلم

الهی بمیرم که جات اینقدر تنگه اون تو.

ایشالا زودی میای بیرون و حسابی دست و پاتو تکون میدی بدون اینکه اذیت بشی.

دیروز رفتیم پیش خانم دکتر.طبق معمول صدای قلب نازنینتو شنیدیم که تالاپ تولوپ میکرد تند و تند.

نی نی گولوی شیطون بلای من همش اون تو داری بازی بازی میکنی.

خانم دکتر میدونی باز چی گفت؟؟؟؟؟؟؟

گفت نی نی حسابی درشته.

مامان جون هم هربار اینو میشنوه حسابی کیفور میشه طفلی...

نمیدونی چقدر برات لباس بافته.ایشالا حوصله کنم عکس همه رو میندازم میذارم برات.خیلی زحمت کشیده دستش درد نکنه.

همه بیصبرانه منتظر اومدن شما هستن.خیلی وقته دورو برمون نی نی کوچولو نداشتیم آخه...

اونم یه نی نی ناناز مثل تو گل پسرم.

فکر کنم ایشالا ماه بعد اینموقع بغل مامانی و بابایی باشی فرشته کوچولوی من.

راستی از وقتی تازه اومده بودی تو دلم چشمم به یه ست بارانی و پیراهن و جلیقه و شلوار افتاده بود تا برات بگیرم.

اما سایزشون برای بالاتر از دو سال بود و بخودم گفتم ایشالا وقتی دنیا اومدی بهترشو میگیرم.

هربار دیدمش دلم غنج میرفت فکر کردم دیگه نتونم پیدا کنم همچین چیزی چون تک بود.آخرش رفتیم چند روز پیش برات گرفتیم.نمیدونی چقدر خوشحال شدم مامانی.

وای وقتی تو رو تو اون لباس تصور میکنم میخوام بخورمت.اونقدر لباسای کوچولو موچولو داری که هی میرم بغلشون میکنم باهات حرف میزنم.

مامانی کم کم دارم وسایلمون رو آماده میکنم تا برای رفتن به بیمارستان آماده باشم.

لباسای قرمز کوچولوتو برات گذاشتم نفسم.الهی همیشه زنده و سالم و خوشبخت باشی جون دلم...

بـــــــــــــــــــــــــوس آبـــــــــــــــــــــدارررررر.....